“İçtihat Metni”


MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/02/2014tarih ve 2013/60-2014/18 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, müvekkilinin, “…” ibareli marka başvurusuna davalı …’ın “…” ibareli markasını gerekçe göstererek itiraz ettiğini, başvurunun reddi sonrası yeniden inceleme taleplerinin de … … kararıyla reddedildiğini, oysaki markaların birbirlerine benzemediğini, müvekkilinin “…” ibaresini 1989 tarihinden itibaren fiilen kullandığını, önceye dayalı kullanım sebebiyle müvekkilinin hak sahibi olduğunu, redde mesnet markanın hükümsüzlüğü için dava açtıklarını ileri sürerek … kararının iptalini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı … vekili ve davalı … verilen kararın usul ve yasaya uygun bulunduğunu, markaların benzer olduğunu ve iltibasa sebebiyet verebileceğini savunarak davanın reddini istemişlerdir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davalı başvurusunun davalı markasının üç heceden oluştuğu, her ikisinin de batı dillerinde gerçeklik anlamına geldiği, ortalama tüketici nezdinde işitsel, görsel ve kavramsal olarak yüksek düzeyde benzer oldukları, her ikisin de 25. sınıf mal ve hizmetleri kapsadığı, davacı başvurusunun iltibasa sebebiyet verebileceği, … kararının verildiği tarihteki koşullar dikkate alındığında redde mesnet markanın hükümsüzlüğü için açılan davanın sonuca bir etkisinin bulunmadığı, bu dudurmda … kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.


Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Yargıtay Kararı


Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/4/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak-Yargıtay

Bir yanıt yazın